Bas en Wouter zijn het pleegouderschap begonnen als weekendpleegouders van twee broertjes. Uiteindelijk heeft de oudste van de twee broertjes zeven weken lang ook doordeweeks bij het stel in Den Bosch gewoond. Bas en Wouter vinden het harstikke leuk om pleegouder te zijn: “Je gaat er met 0 verwachtingen in, want je weet dat de kans groot is, dat als ze niet meer bij jou móeten komen, je ze dan niet meer ziet. Maar het is toch wel heel leuk en mooi, om ze te zien veranderen in de loop van de tijd, dat je ze ziet groeien, dat je iets hebt betekend voor ze.”

Kiezen wat bij jou past

“Wij hebben gekozen voor weekendpleegouderschap omdat we allebei werken. De natuurlijke weg voor ons om kinderen te krijgen is namelijk nogal ingewikkeld. Er zijn natuurlijk veel verschillende opties om als mannenstel toch een gezin te stichten, het pleegouderschap bleek het beste bij ons te passen. Er zijn zoveel verschillende pleegzorgvormen, dus het is fijn dat je kan kiezen wat bij jou en jouw gezin past. In 2011 hebben we onze allereerste informatieavond bijgewoond. Toen waren we er nog niet klaar voor. Sinds 1,5 jaar staan we in het bestand van Oosterpoort als pleegouder.

Eerste plaatsing

Onze eerste plaatsing was meteen een dubbele: de twee broertjes. In het begin kwamen de broertjes alleen in het weekend bij ons, maar de oudste heeft ook een periode doordeweeks bij ons gewoond. Momenteel zijn de broertjes af en toe nog bij ons. De jongste woont nu doordeweeks in een ander pleeggezin en niet meer bij zijn oma. Eén weekend in de maand is hij dan bij ons. De oudste woont nu in een jeugdinrichting, hem proberen we om de 14 dagen op te zoeken.

Niet altijd een match

We zijn het pleegzorgtraject gestart met het idee dat we ieder moment konden afhaken als we zagen dat het toch niet bij ons paste. Vrij snel nadat wij in december het traject hadden afgerond, kregen we een telefoontje met de boodschap dat ze een kindje voor ons hadden voor in het weekend. Een jongetje van 7 jaar. Dit proces verliep alleen niet heel soepel. Er gingen maanden overheen en uiteindelijk bleek dat de kinderen van dat gezin moeite hadden met een mannenstel.

Contact opbouwen

Al met al hadden we na een paar maanden gezegd: laten we maar weer terug de kaartenbak in gaan. Dit was rond februari/maart ook toen belde Oosterpoort ons vrij snel met de boodschap dat ze twee broertjes van 11 en 13 jaar oud hadden die een plek zochten. Vrij beknopt kregen we wat informatie over deze broertjes. Vervolgens kwam de pleegzorgwerker langs om te kijken of het een klik zou kunnen zijn met de ouders en met de jongens zelf. Daarna kwamen de jongens hier een keer langs met opa en oma, daar woonde zij doordeweeks. Op deze manier bouw je het contact langzaam op, dan blijven ze een keer een halve dag bij jou thuis, vervolgens blijven ze een nachtje logeren en voor je het weet zitten ze het hele weekend bij je thuis.

Steun

Je moet een kind leren kennen en het kind moet jou leren kennen, dat heeft tijd nodig. In het begin past iedereen zich aan, maar uiteindelijk loopt het vanzelf. Je merkt dat de kinderen je meer gaan vertrouwen. Soms heb je geen idee hoe je het beste kan handelen in een bepaalde situatie en dan probeer je maar iets uit. Gelukkig zijn daar vanuit Oosterpoort ook ondersteuningsmodules voor te volgen. Ook kan je in dat soort situaties altijd de pleegzorgwerker benaderen. Je staat er echt niet alleen voor. Met opa en oma hebben we ook wel eens contact gehad over hoe we bepaald gedrag van de jongens het beste konden aanpakken. Het contact tussen ons en opa en oma is goed, dat is heel fijn. Met de moeder van de jongens appen we ook, ze vindt het prettig als ze betrokken is.

Volgende stap

Momenteel loopt de zorg voor de twee broertjes nog door. Na onze vakantie gaan we kijken hoe het dan verloopt met de jongens. Als de zorg straks net zoals nu gaat, dus beiden af en toe een weekend hier, dan kunnen we weer gaan kijken of we er een ander kindje bij kunnen nemen voor in de weekenden.

Missen

Als ze dan tegen je zeggen dat ze blij zijn dat je er bent, voelt het meteen goed. Dat je merkt dat je toch iets hebt kunnen betekenen, ook al had je geen verwachtingen, dat zijn mooie dingen. Daar doe je het uiteindelijk allemaal voor. Nee, we hadden het pleegouderschap niet willen missen. Nu ze dus ook een stuk minder bij je komen, en we weer ‘gewoon met zijn tweeën’ zijn, ga je het wel een beetje missen..

Geen verwachtingen

Wat ik mee wil geven aan mensen die twijfelen? Ga er open in. Je kan altijd nog afhaken. Ga er zonder verwachtingen in en vertrouw op je gevoel. Iedereen heeft goede adviezen, maar je eigen gevoel is ook zeker een goede raadgever. Daar kun je best op vertrouwen.” 

"Vertrouw op je gevoel! Het is mooi om ze te zien groeien en te zien dat je iets voor ze kunt betekenen."

- Bas en Wouter